منبع اصلی: www.SELCO.ir

درباره نویسندگان:

زهرا طاهری و محمدحسین ذبحی زارچی

برشی از کتاب کودک نافرمان:

همه کودکان گه گاه رفتارهای مخالفت آمیز در برابر بزرگسالان از خود نشان می دهند، به ویژه وقتی که خسته،گرسنه یا مضطرب و ناراحت اند.آن ها ممکن است به مشاجره ،نافرمانی،مبارزه طلبی و دادن جواب های نامناسب در مقابل والدین، معلمان و سایر بزرگترها اقدام کنند. رفتارهای مخالفت جویانه، اغلب امری طبیعی در روند رشد کودکان، به وِیژه در سنین 2 تا 3 سالگی و بین اوایل نوجوانی به شمار می آیند، اما اگر رفتارهای غیردوستانه و مخاصمانه جویانه به طور مکرر و مداوم اتفاق بیفتد، به گونه ای که تعامل کودک با کودکان دیگر و نیز زندگی خانوادگی، اجتماعی و تحصیلی او را تحت تاثیر قرار دهد این مسئله ممکن است به یک نگرانی جدی منجر شود. اختلال نافرمانی مقابله ای یکی از رایج ترین اختلالات در میان کودکان در جمعیت بالینی است که با ضربه مراقبت کننده و همچنین با رفتار والدین ارتباط دارد(بارک و همکاران،2007). اختلال نافرمانی مقابله اي در مقایسه با اختلالات دیگر خطر نسبتاً کمتري دارد و به عنوان شکل خفیف اختلال سلوك در نظر گرفته می شود. در یک بررسی جامع توسط بویلان و همکارانش(2007) صورت گرفت دریافتند که شیوع اختلال نافرمانی 2.6 تا 15.6 مقابله اي در نمونه هاي جامعه دامنه اش از 28 تا 65 درصد است. شواهد نشان می دهد که اگرچه شیوع اختلال نافرمانی مقابله اي در دوران قبل از نوجوانی در پسران بیشتر از دختران است در طول دوران نوجوانی شیوع آن در پسران و دختران با هم برابر است. از طرف دیگر اگر چه دختران و پسران جوان سطوح برابر رفتارهای برون سازی و پرخاشگری کلامی را نشان می دهند پسران بیشتر رفتارهای زد و خورد کردن و خرابکاری کردن را نشان می دهند. با این حال تفاوت های جنسیتی مشاهده شده در رفتار گسیخته کودك ممکن است با طبیعت رفتارهایی که براي ارزیابی اختلالات استفاده شده است و همچنین با پیش داوري هاي مشاهده کننده و انتظاراتی که از هر جنس دارد و این که بیشتر به رفتارهاي واضح تر کودك نسبت به رفتارهاي با وضوح کمتر توجه می شود، درآمیخته شده باشد.